O Brendan (Joseph Gordon-Levitt) ανακαλύπτει τη φίλη του Emily (Emilie de Ravin) νεκρή στην είσοδο ενός αγωγού αποχέτευσης. Και αποφασίζει να βρει ποιος την έβαλε εκεί, ποιος τράβηξε την σκανδάλη και για ποιο λόγο. Και δεν έχει σκοπό να σταματήσει αν δεν το ανακαλύψει. Και αγνοώντας το γεγονός ότι στο δρόμο για τις απαντήσεις που ψάχνει θα υποχρεωθεί να κάνει slalom ανάμεσα από ναρκωτικά, Kingpins, όπλα, μοιραίες γυναίκες και υπερβολικά cool διαλόγους.

Το περίεργο βέβαια είναι πως όλοι οι πρωταγωνιστές είναι έφηβοι που φοιτούν σε λύκειο της Νότιας Καλιφόρνια και έχουνε πρότυπα συμπεριφοράς και ομιλίας τον Humphrey Bogart και την Mary Astor από το Γεράκι της Μάλτας (1941). Ο δημιουργός Rian Johnson, στην πρώτη του ταινία, είναι βαθιά επηρεασμένος από τα αστυνομικά μυθιστορήματα των 30’s και τα film noir των 40’s. Και αποφασίζει να μεταφέρει το μαγευτικό κλίμα των παραπάνω στη σύγχρονη κοινωνία και στον μικρόκοσμο της εφηβικής ζωής, με τρόπο άκρως πειστικό – μετά το αρχικό μούδιασμα- και με τεχνική που προδίδει βαθιά μελέτη του είδους που θέλει να εκπροσωπεί. Και ακριβώς επειδή η μελέτη κρύβει σεβασμό και πάθος, ο Johnson δημιουργεί ένα φιλμ με αποστομωτική ατμόσφαιρά και επιβλητικούς χαρακτήρες, οι τελευταίοι εξαιρετικά σκιαγραφημένοι από τα φρέσκα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν. Οι ερμηνείες είναι σοβαρές και αδιαμφισβήτητες δίνοντας ένα τόνο παράλογου ρεαλισμού στα διάφορα «the ape blows or I clam» που εκστομίζουν με ρυθμό πολυβόλου. Ντυμένο με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση και μονταρισμένο σε ένα Mac το Brick είναι η υπενθύμιση που χρειάζεσαι για να ενημερώνεσαι συχνά πυυκνά για την επόμενη ταινία του Rian Johnson.